برگزاری پنجمین کرسی ترویجی از مجموعه دومین همایش ملی «نقد، مناظره و نظریه پردازی»

به گزارش روابط عمومی دانشگاه الزهرا (س) کرسی ترویجی «تأثیر خیانت زناشویی بر سلامت اجتماعی با تکیه بر ساحت‌ عواطف و احساسات نفس انسان» با ارائه دکتر مریم خوشدل روحانی، استادیار دانشگاه شهید بهشتی و سمیه سارانی، دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، با نقد دکتر فاطمه وجدانی، دکتر حدیث رجبی و به مدیریت دکتر متین السادات عرب زاده، شنبه 15 دی 1403 از ساعت 13 تا 15 در دانشگاه به همت روابط عمومی دانشگاه الزهراء(س) برگزار شد.

در ابتدای ارائه، دکتر خوشدل روحانی به بررسی تأثیر خیانت زناشویی بر سلامت اجتماعی پرداخت. بر اساس یافته‌های پژوهش وی، خیانت زناشویی یکی از مسائل حیاتی اجتماعی است که تأثیرات عمیقی بر سلامت روان و اجتماعی افراد دارد. وی گفت : در دین اسلام، حفظ استحکام خانواده با تأکید بر اخلاق و وفاداری در روابط زناشویی اهمیت ویژه‌ای دارد و خیانت زناشویی به معنای برقراری روابط جنسی یا عاطفی غیرمجاز با فردی غیر از همسر است.

 در ادامه، سمیه سارانی به بررسی ساحت‌های نفس انسان، به‌ویژه ساحت احساسات و عواطف پرداخت. سارانی گفت یافته‌ها نشان می‌دهد که اختلالات روانی و عاطفی می‌توانند به تخریب ساختارهای نفسانی انسان، کاهش اعتماد به نفس و ایجاد تنش‌های روانی و عاطفی منجر شوند. همچنین خیانت زناشویی با ایجاد شکاف عمیق در اعتماد و ارتباط میان همسران، احتمال جدایی و طلاق را افزایش داده و سلامت اجتماعی جامعه را تهدید می‌کند. در ادامه سارانی اشاره کرد ساحت احساسات و عواطف نقش کلیدی در سلامت روانی انسان دارد و خیانت زناشویی با ایجاد اختلال در این ساحت، موجب بروز احساسات منفی نظیر خشم، حسادت، اضطراب و افسردگی می‌شود. این احساسات منفی نه تنها سلامت روانی فرد خیانت‌دیده را تحت تأثیر قرار می‌دهند بلکه بر رفتار و روابط اجتماعی او نیز تأثیرات منفی می‌گذارند. سارانی در پایان گفت این پژوهش با بررسی دقیق تأثیر خیانت زناشویی بر ساحت احساسات و عواطف نفس انسان نشان می‌دهد که این پدیده باعث کاهش کیفیت زندگی، ایجاد تنش‌های روانی و تضعیف ارزش‌های اخلاقی در جامعه می‌شود.

در ارزیابی این کرسی، ناقدان از دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه الزهرا (س)، پیشنهاداتی برای تقویت پژوهش از جمله: توجه به سلامت اجتماعی و شاخصه های آن، بررسی ابعاد اجتماعی خیانت، مقایسه تطبیقی مبانی حکمی به صورت آنتولوژیک مرتبط با موضع احکام دینی، فرهنگی و اجتماعی ارائه دادند.